Głównym bohaterem jest Winston Smith, pracownik Ministerstwa Prawdy. Zajmuje się on fałszowaniem oficjalnych dokumentów, publikacji prasowych i książek, które nie są zgodne z uznawanym przez rządzącą partię obrazem rzeczywistości. Winston czuje się znudzony swoim życiem w sztywnych ramach totalitarnej ideologii angsocu, szuka wolności, stara się uciec przed czujnym okiem Partii. Popełnia tzw. „myślozbrodnię”, w efekcie czego trafia do Ministerstwa Miłości, gdzie jest torturowany.
O”Brien – członek Wewnętrznej Partii, oprawca Smitha, chce przy pomocy tortur uleczyć go z „obłąkania”, jak określa samodzielne myślenie, brak ślepej wiary w program angsocu. Niezbędnym do tego okazuje się podłączenie Winstona do specjalnej maszyny, która przepuszcza przez jego ciało prąd, powodujący nieopisany ból.
– Ile palców widzisz?
– Cztery.
– A jeśli Partia powie, że jest ich pięć, to ile będziesz widział wtedy?
– Cztery.
Głos Winstona przeszedł w skowyt bólu.
Widzimy w tym fragmencie absurdalność całej sytuacji. Winston był torturowany do czasu, aż nie nauczył swojego mózgu korzystać z „dwójmyślenia”, umiejętności wyznawania dwóch sprzecznych poglądów i wierzenia w oba naraz, tak aby niezależnie od wszystkiego to Partia zawsze miała rację. W końcu zobaczył pięć palców.
Kuracja, czy raczej pranie mózgu, któremu O”Brien poddawał Winstona przebiegała od tego czasu bardzo dobrze. Ale nie był on jeszcze gotowy by umrzeć, bo to właśnie miało go spotkać, gdy leczenie dobiegłoby końca.
– Choćbyś nie wiem jak pragnął, tej formy nacisku nie potrafisz znieść. Zrobisz, czego tylko od ciebie zażądam.
– Ale czego, czego żądacie?! Jak mogę to zrobić, skoro nie wiem?!
Jest to fragment sceny, w której oprawcy zakładają Winstonowi na twarz klatkę ze szczurami. Dobrze wiedzieli że Smith najbardziej na świecie boi się właśnie szczurów. W tej torturze chodziło o coś więcej niż tylko wywołanie bólu. Scena kończy się gdy torturowany błaga by zamiast niego poddali tej torturze Julię, jego ukochaną, jedyną osobę której nie zdradził podczas wcześniejszych zabiegów. Dzięki tej torturze wszelki opór Winstona został przełamany, Partia znów zwyciężyła.