W Wielkiej Brytanii w pierwszej połowie XX w. właściciel Folwarku Dworskiego, zapomniał zamknąć na noc drzwi od kurnika, bo był pijany. Gospodarskie zwierzęta wykorzystały okazję i zwołały się na naradę w której stwierdzono, że człowiek wykorzystuje je. Świniak Major wygłosił przemówienie, że zwierzęta produkują pożywienie a człowiek je konsumuje. Człowiek nie dba o interesy zwierząt, był to początek przygotowań do przewrotu. Na czele buntu stanęły dwa wieprze Chyży i Napoleon. Zwierzęta wypędziły ludzi z folwarku i przemianowały go na Folwark Zwierzęcy. Rozpoczęły się rządy zwierząt. Na ścianie stodoły wypisano 7 Przykazań a wśród nich zasady: „Wszystkie zwierzęta są sobie różne i nie będą naśladować ludzi”. Zarząd folwarkiem objęły świnie a do pomocy używały psów. Zwierzęta pracowały ciężko ale były zadowolone bo pracowały dla siebie. Napoleon zdecydował się na współpracę z ludźmi bo zwierzęta nie mogły sobie poradzić z niektórymi sprawami. Świnie zaczęły żyć wygodnie jak ludzie, sypiać w łóżku i dobrze jeść. Napoleon stawał się coraz bardziej dyktatorem. Wkrótce zwierzęta zrozumiały że nie wolno buntować się i nie mówić prawdy. 7 przykazań zmieniano dodając jakieś zdanie, np. wszystkie zwierzęta są równe, dopisano: ale niektóre równiejsze. Napoleon domagał się kultu dla swej osoby. I tak się stało, np. kury śpiewały: pod przewodnictwem wodza Napoleona zniosłam 5 jaj przez 6 dni. Napoleon coraz bardziej bratał się z ludźmi a oddalał się od zwierząt, goniąc do roboty. Ta przypowieść o gospodarstwie rządzonym przez zwierzęta jest krytyką i parodią systemu władzy totalitarnej. Był to obraz rzeczywistości zbrodniczych rządów Stalinizmu, wodza rewolucji Stalina. Bunt na folwarku to historia rewolucji październikowej w Rosji. Walka Napoleona z Hyżym o władze to aluzja do wymordowania przez Stalina swoich towarzyszy, konkurentów do władzy. Oddział wiernych psów to służby bezpieczeństwa. Pisarz ukazał jak degraduje się grupa rewolucjonistów na przykładzie zachowań świń. Konkluzja z utworu jest prosta: świnie wprowadziły dla zwierząt większy reżim niż miały wtedy gdy folwarkiem kierował człowiek. Teraz na folwarku rządziła tyrania i strach przed władzą, czyli nie było sprawiedliwości o którą walczono. Pisarz odsłonił przez metaforę zło rewolucji jako systemu władzy bo nie daje sprawiedliwości społecznej i zniewala ludzi oraz posiadający władze stają się grupą uprzywilejowaną.