Dla wszystkich pisarzy rewolucja jest siła niszczącą, opartą na ludzkiej krzywdzie. Nie ważne staje się czy nowa władza chce igrzysk i chleba czy pięknych kobiet i piwa lub żyć w dostatku i bawić się, bo zawsze chce posiadać więcej niż inni obywatele. Jest jasne, że władza totalitarna deprawuje sprawujących rządy i zapominają o idei w imię której podjęto walkę, zmieniono rządy. Utwór napisany przed Rosyjską rewolucja brzmiał jak ostrzeżenie. Pozostałe 3 napisane gdy istniał związek radziecki były jego krytyką i demaskowaniem rozdźwięku między pięknymi hasłami o równości a okrutną praktyką, w której pogardzano i lekceważono człowieka pracy. Wokół słychać było tylko slogany a widać było krzywdę ludzką. Dzisiaj wiemy, że czterej pisarze mieli rację ostrzegając przed rewolucja jako złym systemem rządów. Rewolucjoniści rządzili związkiem radzieckim w XX w ale zanim powitaliśmy XXI w przestał istnieć system rządów totalitarnych bo tak sprawowali władze rewolucjoniści, chociaż mówili o demokracji. Prawdziwa władza demokratyczna szanuje każdego człowieka, jego prawo do wolności i sprawiedliwości oraz szacunku dla swej godności i duchowego rozwoju.
Przedstawiłem 4 literackie obrazy rewolucji, poczynając od utworu z okresu romantyzmu później dwa dzieła z XX-lecia międzywojennego i współczesny utwór. Były to: obraz realistyczny( Przedwiośnie ) i wizyjny czyli oparty na wyobraźni pisarza ( Nie-Boska Komedia ), była parabola jako metafora ( Folwark Zwierzęcy ) i groteska świadoma deformacja uwypuklająca zło rewolucji ( Szewcy ). Te różnice wyrażają się w sposobie prezentowania obrazu rewolucji i dziełach literackich. Natomiast wszystkie 4 obrazy łączy widzenie w rewolucji, wynaturzenia człowieka, jego deprawacje i dyktaturę władzy.
Bibliografia: