Jak widać, głównym elementem jest stół, na którym leżą rzeczy związane z codziennym życiem, odkrywaniem go, rozrywkami:. książki, szabla, muszla. Jest też flet i różne metalowe naczynia. Na szarym tle widać jasny promień, który nieprzypadkowo oświetla jeden z przedmiotów leżących na stole. Jest to ludzka czaszka, symbol śmierci. Skontrastowanie tej rzeczy z przedmiotami związanymi z urokami codziennego życia uwydatnia konieczność pamiętania w każdym momencie o śmierci. Ta pamięć o nieuniknionym ma być przewodniczką po doczesności, bo taka pamięć skłania do lęku przed grzechem, piekłem i do wyboru drogi prowadzącej do Boga.